jeśli bała się, że sobie nie poradzi mogła postarać się o specjalną opiekę dla syna, a nie koniecznie go mordować.

a ty tak chętnie oddałbyś swoje dziecko w nie wiadome miejsce do nieznanych ludzi??Wydaje ci sie czlowieku ze powinno sie ich izolowac??Ona nie bala sie ze sobie nie poradzi...bo jako matka zrobila wszystko dla swojego dziecka!!Niektorzy nie rozumieja pojecia bezgrancznej milosci do dziecka!!I swiadomosci tego co z nim bedzie jak nas zabraknie.....mozesz sie tu ze mna klocic i polemizowac ale i tak nigdy tego nie pojmiesz...

Nie mogę sobie wyobrazić, że jakikolwiek rodzic mógłby zabić swoje dziecko z powodów, które opisałaś. Myślę, że powinnaś się leczyć. I nie pisz "my matki dzieci niepełnosprawnych", bo wypowiadasz się tylko za siebie a podciągając innych rodziców pod to stwierdzenie po prostu ich obrażasz.

ne napisalam ze dobre jest to ze ta kobieta wybrala smierc dla swojego dziecko.I nie przypominam sobie abysmy byly kolezankami wiec mnie tykaj!

Koleżankami być nie możemy, mam pewne fizyczne ograniczenia uniemożliwiające mi bycie czyjąkolwiek koleżanką.
I "tykać" cie nie zamierzam. Nawet patykiem.

Może i nie napisałaś wprost, że to dobrze zabić swoje dziecko, ale z całej twojej wypowiedzi wynika, że jest to dla ciebie czyn akceptowalny. W imie "bezgranicznej miłości do dziecka" jak to sama ujęłaś.
Idź "pokoleżankuj" się z Waśniewską, pewnie będziecie miały sporo współnych tematów.

Zetar, moze nie chcesz pojąć ze ktos moze takiego zrobic, ale nie w imie bezgranicznej milosci tylko z powodu strachu o przyszlosc swoja i swojego dziecka. Ktos moze nie wiedziec i obawiac sie o przyszlosc swoja i swojego dziecka ale to nie usprawiedliwia nikogo zeby zabijac. Szkoda ze czlowiek nie pyta o jakas porade, pomoc bo obawy i leki przeradzaja sie pozniej w rozne stany lękowe i popelniamy przerozne czyny, rzeczy nad ktorymi nie panujemy.

Ależ ja to pojmuję. Rozumiem, że są ludzie mający tak nasrane we łbie, że zabijają swoje dzieci. Dlatego też zalecałem wcześniej leczenie, bo normalne to nie jest.
Oczywiście to, że rozumiem, że tacy ludzie istnieją, nie oznacza że mam ich chociażby tolerować.

Ale o jaką poradę przecież widzieliście że jak dzieci zaczęły przeszkadzać w normalnej szkole to kazano je oddać do specjalnej.Sama wiem jak to boli bo dla mojej córki również nie było miejsca w szkole masowej.Dlaczego osoby chore chce się izolować od społeczeństwa.Przecież one są takie jak my,czują,cierpią,kochają!

no tak Ciebie boli, ze musisz ją oddać do specjalnej kliniki, ale to, że byś ja zamordowała to już nie?

Nie do kliniki tylko do szkoły specjalnej w tym filmie ośrodka.Nigdy nie zabiłąbym swojego dziecka i nigdy tego nie napisałam!

Czemu w tytule napisałaś że nie wiesz czy dobrze odebrałaś film ? :)
Piękna wzruszająca historia samą końcówkę filmu oglądałam 3 razy.
Można by pomyśleć że zabijając siebie i synka chciała być z nim na zawsze, wiecznie ? tylko czy ten film uznaje słowo "wiecznie" bo mamy tu przykład reinkarnacji, drugiego życia, karmy.. Długo będę rozmyślała po tym filmie to pewne.
Pozdrawiam

Dodam jeszcze, bo wydaje mi się że bohaterka-matka chciała uchronić syna przed samą sobą. A za razem nie potrafiła by żyć bez niego wiec wybrała śmierć. Szkoda tylko że tak często decydujemy za drugą osobę.

troszke denerwuje sie piszac toale nie wszyscy maja zrozumienie dla drugiego czlowieka.
Matka moze miec obawy dwustronne, czy jej dziecko poradzi sobie samo i czy sama matka poradzi sobie bez dziecka, kiedy tyle czasu i poswiecenie oddala dziecku. Juz samo zadanie pytan jest pomocne. Znajdzie sie na pewno odpowiedz.
A rozłąka z dzieckiem chora nie jest tylko chore jest nie chciec zrozumiec przez co przechodza ludzie rozlaczeni ze swoim dzieckiem. Tez tak mam, wiec wiem cos na ten temat.

bosze chroń nas przed takimi matkami. Przypadek beznadziejny.

przy okazji opisalas/les siebie. wyrazy wspolczucia...

Ludzie ja napisałąm że ROZUMIEM OBAWY I STRACH GLOWNEJ BOHATERKI,NIE NAPISALAM ZE POCHWALAM TO CO ZROBILA.DLACZEGO MNIE TAK WSZYSCY ATAKUJA??PODEJRZEWAM ZE WYPOWIADAJA SIE TU OSOBY MALOLETNIE KTORE WIELKIE GOWNO WIEDZA O ZYCIU.JA ZA MAJA CORKE ODDALABYM ZYCIE!I NIE TYLKO DLATEGO ZE JEST CHORA ALE ZE JESTEM MATKA!!PROSZE MNIE NIE ATAKOWAC!

Ja doskonale rozumiem Twoją wypowiedź. Ta kobieta poświęciła dla tego dziecka wszystko. Jej sensem życia stało się życie dla niego. Jej błędem było to, że nie potrafiła sobie poradzić ze swoimi emocjami, gdy on dorastał. Nie miała nikogo do pomocy. Ogólnie to uważam, że cała dyskusja jest niepotrzebana i obraża osobę, która zaczęła temat.

Popieraam oska888, doskonale rozumiem intencje osoby, ktora zaczela temat chociaz nie mam dzieci jeszcze.

Czy mozna zajrzec na forum, szukajac opinii innych osob po obejrzeniu poruszajacego filmu nie natykajac na niepotrzebne i obrazajace spostrzezenia na temat poprzednich postow?

Film bardzo mocny, obrazowy, wypelniony muzyka podkreslajaca ta obrazowosc i emocje. Rozdarcie obu kobiet po utracie milosci, ktora byla czyms najwazniejszym w ich zyciu i na zawsze. Latwo kogos oceniac samemu nie bedac w takiej sytuacji? Obysmy nie musieli podobnych emocji przezywac! Film bardzo polecam!

W podstawowej koncepcji Twoje mysli zgadzam się. Jednak dla mnie ten film nie jest niczym innym jak ukazaniem prawdziwej, żywej, brutalnej miłości. Miłości od samego początku z przeznaczeniem -do końca-
Bohaterowie kochają się od samych narodziń i mozliwości pamiętania jej. Nie widzą życia bez tego początku i końca. Poświęcają się dla siebie i tak jak w przypadku matki poświęciła siebie i dzieci, a w drugim przypadku bohaterka oddała pole innej miłości

Moim zdaniem zrobiła to, bo sytuacja stała się beznadziejna. Mogła mieszkać z nim dalej i sprawić, że on i ona byliby nieszczęśliwi albo oddać do zakładu i sama być nieszczęśliwą. Uznała, że życie bez jego miłości nie ma sensu. Mówi o tym, Carole do swojej siostry (?), że chce umrzeć. W domyśle, Jacqueline musiała myśleć to samo.
Przepiękny film. Dawno żaden nie zrobił na mnie takiego wrażenia. Jednak kino europejskie stoi na wyższym poziomie.

Może podejmij leczenie?