W innych tematach przeważa opinia o surrealistycznym charakterze filmu. Jednak pewne wątki lub realia winny być bardziej przemyślane.
1. Dziwny pododdział amerykański - wśród 8-miu żołnierzy jest major (normalnie dowodziłby batalionem), kapitan, podporucznik, dwóch sierżantów-techników, kapral i tylko dwóch szeregowców. Nie zostali rozbici, wykonują rozkaz. Jednak gdy sierżant Rossie Baker ma chęć "przejść do cywila", robi to i jego dowódca nie protestuje. Inna rzecz, że jednooki major jest wciąż w służbie liniowej. W prawdziwej armii USA już dawno skierowano by go do szkolenia żołnierzy. Gdyby pododdziałem dowodził sierżant z dwojgiem oczy, niczego by to fabularnie nie zmieniło.
2. Realia historyczne - jest czwarty rok wojny, w zamku są znane z książek dzieła sztuki, które nie zostały zrabowane przez Niemców. Stacjonowało też tam wojsko i brak jest śladów podobnych zabaw, jak naszej "wesołej kompanii". Na stole lądują smakołyki, a hrabia ma zapas benzyny w sytuacji gdy Niemcom brakuje jej dla czołgów. W zamku jest jaskrawe oświetlenie elektryczne, okna nie maja zaciemnienia. Odpowiedź może być tylko jedna, to wysokiego szczebla kolaborant... Ale wyobrażenia widza amerykańskiego o życiu arystokracji są odmienne.
3. Zamek jak z "Pięknej i Bestii"- nie ma służby, a wszystko jest zadbane. W stajni kilka koni, na stołach lądują wielodaniowe posiłki. Hrabia ma nieskazitelnie białe spodnie i przebiera się kilka razy dziennie. A może to były wampiry i ich zamek nie był z tego świata? Wystarczyło dodać mgłę na drodze żołnierzy...
4. Gdzie konsultanci wojskowi? W grupie wycofujących się żołnierzy amerykańskich niektórzy mają mundury w kamuflażu typowym dla wojny na Pacyfiku. Czołgi niemieckie jadą też do ataku z otwartymi lukami kierowcy. Ten w kościele zdobyto strzelając do niego z bazooki (ma potem dziurę w pancerzu), jednak w środku nie ma ani zmasakrowanych zwłok, ani zniszczeń. Nawiasem mówiąc przed strzałem rura bazooki jest pusta, bo widać przez nią ołtarz. Strzelający z niej też by nie przeżyli, bo strumień gazów odbiłby się od przeszkody za plecami. A już szczytem wszystkiego jest użycie drabin strażackich do wspinania się na mury, gdy obrońcy mają karabiny maszynowe, a atakujący czołgi i artylerię.
5. Niechlujstwo scenografii i kadrowania - sceny plenerowe, mające miejsce w grudniu kręcono w lecie, przyprószając sztucznym śniegiem niższe drzewa. Jednak w tle widać liście. Świeci piękne słońce, na niebie cumulusy, dzięki czemu lata niemiecki samolot rozpoznawczy. A przecież cała ofensywa w Ardenach była planowana w okresie niepogody, aby wyłączyć lotnictwo alianckie.

Może i miała być "Obrona zamku" filmem przepełnionym symbolizmem. Ale dyskusje i rozterki bohaterów są lekko nudne, a wykreowany świat bardziej przystaje do kina B (zresztą film był klapą finansową). Magia nazwiska reżysera spowodowała, że dotrwałem do końca. A mogłem sobie darować...