Przekaz filmu od początku jest bardzo jasny i jednoznaczny. Bohaterka popada w obłęd. Widać to od początku, kiedy mężczyzna mówi wszyscy umrą (widzi straszne wizje) a ona tylko się miło uśmiecha i daje leki. To samo dotyka główną bohaterkę.
Na początku ona sama widzi, że jest źle. Prosi o leki, ale jej terapeutka odmawia. To był moment gdy mogła się uratować. Niestety nie wyszło i terapeutka w jej umyśle też przerodziła się w złego demona, co było widać w wizji.
Sama spakowała kota.
Siostra mówi jej: zachowujesz się tak samo jak mama. Mąż mówi: choroby są dziedziczne. Siostrzeniec patrzy na obłąkaną ciocię z przerażeniem.
Jest mowa: demon przenosi się przez traumę. Tak jest, bo trauma może wywołać chorobę psychiczną.
Policjant zaczyna trochę trzymać jej stronę, dlatego na niego przeniesie się demon. Po prostu on jest podatny na chorobę.
Demon mówi: nigdy się nie uwolnisz, no to prawda bo choroba jest wewnątrz ciebie.
Jedna z ofiar też miała traumatyczne przeżycie z dzieciństwa (śmierć brata).
Facet, który zabił sąsiada sam siebie przekonał, że to go uwolni i dlatego się nie zabił. Ale normalny nie był, wierzył że istnieje demon.
A czy choroby psychiczne są zaraźliwe: są. Pogooglujcie przypadek szwedzkich sióstr które biegały po autostradzie. Ostra psychoza udzieliła się drugiej siostrze.