... no właśnie, niby są tu prawie wszystkie znaki rozpoznawcze stylu Argento - świadek (w tym przypadku Aura), który widział coś, co prowadzi do mordercy, ale nie może sobie przypomnieć co; sadystyczny sprawca w czarnych rękawiczkach, wreszcie nadspodziewanie mroczne rozwiązanie zagadki.

A jednak brakowało mi niesamowitej atmosfery poprzednich dokonań reżysera. Może to dlatego, że zdjęcia amerykańskiego przedmieścia nie zastąpią rzymskich zaułków? Druga sprawa to muzyka. Jest zwyczajnie banalna, ot taka, typowa na thriller. Przestała być jednym z bohaterów filmu, jest nijakim tłem dla wydarzeń.

Mimo to daję mocne 8. Film makabryczny i wciągający. Jednak po Argento spodziewam się zawsze "tego czegoś" więcej. To nie zwykły reżyser, to reżyser-manierzysta, a w tym obrazie nie pokazał, na co go stać.